Toen ik begin jaren ’70 kennis maakte met de grafische technieken , terwijl ik me bekwaamde in de fotografie, werd ik dermate gegrepen door die drukkerswereld van pure vakmensen met hun eigen jargon, en hun eigen maateenheden zoals cicero’s en punten en hoe nauw het allemaal moest kloppen, dat ik er stiekemweg gegrepen door raakte.
Nu nog let ik erop of alles recht staat, of hangt. Dat de onderlinge verhoudingen kloppen, dat de Wet van Derden is toegepast, de Gulden Snede benut, dat kleuren elkaar versterken, dat contrasten kloppen. Toen ik verleden jaar met Eric Lotterman van Pappalotti, de PAN Amsterdam -de grootste kunst, design en antiekbeurs van de lage landen- bezocht werd ik getroffen door m’n eigen verwondering: op welke wijze, en geraffineerd soms ook, alles leek te kloppen en straalde soms een niet te evenaren schoonheid uit… Wat een aangenaam gevoel leverde dat van binnen op…
Op 4 september 1978 trad ik in dienst bij Van Poll- Brabants Nieuwsblad, in de Molenstraat.
Het lidmaatschap van de Grafische Bond was toen verplicht, de beroepen in deze sector waren toen beschermd. Je kon niet zomaar ongediplomeerd aan de slag, en je uitgeven als graficus zonder er een te zijn.
De grafische bond, de ANGB, had een pay-off bij haar naam staan: ‘Geluk in Druk’. Ik heb nooit getwijfeld aan de waarde van die 3 woorden, en nu al helemaal niet meer…
Nu ik weer kan fotograferen, ben ik vorig jaar ook weer aan de prentkunst begonnen. Niet als de cartoonist die ik was, want het stukje schrijf-en tekenvaardigheid zal nooit meer terugkomen, maar als de graficus die graag met typografie speelt, lijnen wegzet, kleurcontrasten benut, kortom, iemand die eindeloos prult en punten neukt om een blad te vullen met een willekeurig gekozen thema, om uiteindelijk tevreden achterover te kunnen leunen en een kop koffie bij Ton Jaspers van de Lijst In Rucphen te gaan drinken. ‘Daar hoort een lijstje om…’
Was mijn thema vorig jaar ‘Lichtje’, van waaruit mijn kerst- en nieuwjaarsgroet ontstond, dit jaar zal het ‘Fiets’ zijn.
Geluk in Druk, het is nog steeds een regeltje dat me raakt. Hoe ingewikkeld en magisch tegelijk kan een leven verlopen…
Mooi Aad, wat goed en fijn dat je doet wat je nog wel kan en daarmee je opgedane kennis van weleer toepast….. en er ook nog over schrijft zodat anderen er geïnspireerd door raken….. fiets, ik ben nu al benieuwd naar dat jaar van jou 😉