Het goede weer komt eraan. Het lekkere weer. Het vroege licht vertelde dat al.
De zuster die me kwam helpen de dag in te gaan vroeg hoe de vlag erbij stond, en ik antwoordde van ‘beter’, al was het nog niet hoog. Ik sprak tijdens het ontbijt met Ad, wiens kwinkslagen bij voortduring rond mijn aanwezigheid te horen zijn.
De mensen moeten naar buiten, was onze conclusie. Hoognodig zelfs. Maar hoe..? Menigeen is niet straatvaardig…
En toen bedacht ik in een flits dat er binnen Wiekendael, maar dan wel buiten, op het eigen terrein, een Petanquebaan was. Met wat achterstallig onderhoud. Dat wel. In feite nooit echt gebruikt. Dat zou de oplossing kunnen zijn..! Al pratend werd menigeen enthousiaster. Een enkeling begon er dingen bij te fantaseren. Over ballen, shirts, petjes, drankjes en hapjes tijdens het spelen.
En.., een naam: De Kwieke Ketsers. k.k. De Kwieke Ketsers, en waar de twee K’s voor stonden mocht iedereen in vrijheid invullen. En zo kwam er wat opgewektheid en ondeugende humor bij NAH naar boven, en de kinderen van Jos kwamen daarna binnen, en dat deed ook al goed. Een beetje praten, een beetje gevoelens uitwisselen. Het kan zo goed helpen als je los van je verdriet wil zijn…
Ik nam de organisatie betreffende het petanqueplan op me, ook om m’n eigen gemoed wat op te vijzelen. Immers, Jos zou dit prachtig gevonden hebben. Zou ook hierin herdacht gaan worden. Een beeld van zijn hand als onderdeel van het clublogo, het zou magnifiek mooi worden. Bedenk ik me dan zomaar.
M’n krachtraining die middag was een zware, en de manager die toevallig langs kwam op de gang, hoorde mijn gekerm en kwam eens even kijken. Ze wilde weten hoe het nu was op NAH, en ik vertelde van het plan om de boel weer een beetje aan de gang te krijgen op NAH. Ze reageerde opgewekt, deed meteen de belofte om de verwaarloosde baan weer in orde te laten brengen, welk nieuws ik wat later ‘thuis’ kon mededelen. En wat de aanhoorders weer blij maakte. Recht zo die gaat..! Zo moet een organisatie lopen. Korte lijnen, snelle beslissingen.
Intussen waren de vrijwilligers van Wiekendael Spoor ook volop bezig: het goede weer komt eraan, dus we kunnen binnenkort weer naar buiten..! En hoe fijn, nu er weer wat geld in kas is. Dat geeft de burger moed..!
Dus weet dat, misschien wel door jouw bijdrage, hier de zaak weer met wat blijheid aan de gang gaat. De kleinste uitdagingen kunnen hier al heel groot zijn.
En Jos, hij zou me met een instemmende knipoog, glimlachend toegekeken hebben…
Wat doe/n jij/jullie dat Berengoed!!!
Apentrots mogen jullie zijn ….
Zijn er al dieren rondom het Wiekendael Spoor? 😉😊
Niet echt, nee…