Echte vriendschap is intens belangrijk, dat is mij op diverse momenten in m’n leven duidelijk geworden, en nog steeds.
Zo mocht ik op oudejaarsdag een Roos van Jericho ontvangen. Van een goede vriendin.
Een dor balletje van bruine takjes, dat is het. Er hangt veel symbolisme en spiritualiteit rondom dit plantje, dat zich d.m.v. wat water , koud, warm of verstikkend heet, zichzelf weer tot leven wekt.
Het beweegt zich in de woestijnen van Mexico, en dat roept vragen op. Immers, Jericho ligt op een totaal andere plek.
Jericho’s eerste nederzettingen dateren van maar liefst 11.000 jaar terug, in het Beloofde Land, en werd, net zoals Sodom en Gomorra, een zondige stad genoemd.
Dus een duik in de bijbel levert al snel de naam van een dame op die de Roos van Jericho genoemd werd, Rachab, die door veel mannen bemind werd. Echter niet uit liefde, maar uit lust. Arme Rachab.
Maar zie, daar kwam het volk van Israel, zij slechtten de muren van de zondige stad Jericho en aldus kon Rachab de liefde ondervinden. Haar dorheid kon tot bloei komen. Nou, is dat niet mooi..?
Mijn dorre roos heeft van mij een mooi plekje op m’n wastafel gekregen. En voortaan groet ik haar tijdens het tandenpoetsen. Szmgoewmmzzwmogges Rachabje. Bloei maar lekker op… 😉