31 januari 2024

Vandaag ga ik lunchen met mijn mantelzorgster.

Even goed duiden voor de goede orde wat een mantelzorgster is. Een mantelzorgster is iemand uit de sociale kring van de hulpbehoevende die hem/haar ondersteunt in voorkomende gevallen. Dat kan praktische hulp zijn, maar ook geestelijke steun. Een maatje. Eentje die sterk genoeg in de schoentjes staat. Immers, je draagt het pakketje zorgen van de ander tenslotte ook met je mee.

Ik heb gelukkig veel van dat soort maatjes die indirect mijn mantelzorgster ontlasten. Zij houden zich bezig met mijn sociale leven, zorgen dat ik nog eens ergens kom, iets kan beleven, er nog toe doe. Dat laatste is heel belangrijk.

Mijn mantelzorgster startte haar loopbaan aan de Molenstraat 7- 11 op precies dezelfde dag als ik: 4 september 1978. Het lijkt of op dat moment onze levens, hoe in- en in verdrietig sommige periodes dan ook konden zijn, parallel gingen lopen. Leuke toevoeging: Roosendaal vierde vanaf dat moment ook haar kermis in de eerste week van september. Dat kan geen toeval zijn. Toch..?

De personeelschef in die tijd was ook in zijn nopjes. Hij had zijn handen roodgewreven , want hij had op één dag twee kanjers in dienst van het bedrijf gesteld, en dat voor dát geld..!

Maar goed, nu is Jeannine ( ik noem haar zo nodig ‘Nini’ ) mijn mantelzorgster, en ik probeer haar zo min mogelijk lastig te vallen om iedere scheet die er dwars zit. Maar we appen in hoge regelmaat. Zo momenteel ook. Een toch wel ‘stevig’ nieuwtje over het gebruik van een rollator, gisteren, gaat eerst naar mijn dochter, en daarna naar mijn mantelzorgster. Mijn dochter woont in een streek waar ze geen ‘stiekskes’ en ‘worstebroojkus’ kennen, dus daarom is Jeannine helemaal een uitkomst.

Dit in het kort over mantelzorgsters, maatjes en andere o zo belangrijke minderheden. ‘The Socials’ . Velen te volgen op Fb bijvoorbeeld, of te vinden op https://aadmeijer.com/scls-2/ .

En daar ga ik dus mee lunchen. 11.45u. Voor deze keer d’Anvers.

Lekker hoor..!