Wakker worden met zonlicht door je ramen. Het betekende valse vrolijkheid want volgens het personeel was het verre van aangenaam buiten.
Ik voelde me daarentegen best aangenaam. Ik ademde wat vrijer, wat een teken was dat er eindelijk iets gebeurde. Ik raakte ook wat uitgeruster, liet de loop van de dag merken. En dat stemt goed. Vandaag zal ik me nog aan de afspraak houden en het buitengebeuren nog niet opzoeken, maar morgen zal er wel een oogje dichtgeknepen kunnen worden.
Vandaag nog genoeg te doen. Alfred heeft wat documentaires over de Beatlemuziek opgeduikeld waarin het ontstaan van de nummers belicht wordt, en ik vind dat soort wetenschap heerlijk om in onder te duiken. Ik had meer met de Beatles in mijn jeugd dan met de Stones, zonder de wil dat uit te kunnen leggen. Ik vind vandaag de dag Spider & The Fly van John Zwetsloot en Arjan de Bruin ook beter dan de Stones, dat kan ik domweg niet uitleggen, maar het is een feit.
Wat ook een feit is, is dat Paul McCartney aan de slag ging met Wings, in dezelfde tijd dat ik dagelijks de Molenstraat 7 – 11 bezocht om er te werken. Dat was het begin van heel veel, teveel om op te noemen.
Roosendaal werd geschreven met een hoofdletter, terwijl zij die er geboren waren, er minnetjes deden over ‘hun stadje’. Chocolademelk heette poeiersjukkeloat en de Damstraat had niets te maken met het vermaarde bordsspel. Het zou even duren dat ik Roosendaal ‘doorhad’.
Maar dat was een ommetje naar het werkelijke feit dat ik graag de muziek van Paul McCartney beleef, alsook de optredens van Spider & Fly. En als een kennelijk ‘logisch’ gevolg geniet je van de muziek van Nienke Dingemans en Fools Dedication.
Ik niet alleen trouwens, en dat is maar goed ook. Kende Roosendaal in het verleden grote namen van muzikanten en bandjes, ook nu is er een totaal nieuwe generatie aan het opstaan, die omhoog stormt. Een genoegen om mee te maken. Het begrip ‘Zomertheater’ vorig jaar betekende een evolutie, hand in hand met de Roosendaalse scene. Er is een stevige basis voor iets heel moois aan het ontstaan.
En het blijft maar doorgaan: De krant juicht dat De Drie Weesgegroetjes zoiets als een vestzaktheater wordt, en ik gedachten zie ik het al gebeuren.
En dan heb ik het nog niet eens over de Roosendaalse Wielerzomer gehad…
Gelukkig gloort er weer licht aan de horizon Aad.
Hee die Aad, leuke blog heb je geopend. Ik ga ‘m elke dag volgen. Blij te lezen dat je weer in een ‘up’ zit. Veel succes.