De nacht geslapen als een os, maar nog steeds niet uitgerust. Lopen deed pijn, rug en borst en zo al meer. Maar 2 belangrijke zaken te doen: ’s Morgens de Cliëntenraad, waarin ik NAH vertegenwoordig, en ’s middags een gesprek met de manager over mijn plannen omtrent het oprichten van een petanquevereniging binnen Wiekendael. Je kunt je daar van alles bij voorstellen, en de mogelijkheden zijn groot. En het is een goede manier om mensen naar buiten te krijgen.
Ik ken medebewoners die, als je niets tegen ze zegt, de hele dag op de plek blijven zitten waar ze die ochtend zaten, en dat is heel jammer. Verdrietig ook.
Dus, met wat hulp en wat centjes, kunnen we een club wegzetten waarbinnen zich de mooiste dingen af kunnen spelen. Mensen ontmoeten mensen, het is vaak de simpele basis voor heel veel.
Maar eerst de Cliëntenraad, daar valt met het zomerseizoen voor de boeg veel te bespreken. Immers, onze huidige locatie is mooi, maar niet van deze tijd. Dat kun je wel vaststellen, maar eer er passende oplossingen zijn moet er creatief gedacht en gehandeld worden. Zo ook met de maaltijden. Daar gaan we de oplossingen zoeken door een menuteam van bewoners op te stellen, dat in overleg met de kok gaat kijken wat er gedaan kan worden om de mogelijkheid te scheppen waardoor de bewoners weer naar de warme maaltijd gaan uitzien. Dat soort dingen, en zolang er in alle redelijkheid gesproken kan worden, kan er meer mogelijk zijn dan je denkt.
Op die manier zijn we ook Wiekendael Spoor begonnen, een spoorbouwproject in de binnentuin, gedreven door bewoners en vrijwilligers, en zo heb ik nu ook het petanqueplan voorgelegd, zoals ik dat met advies van mensen van de Roosendaalse vereniging Bommequet heb ontwikkeld. Het wordt heel leuk, nog veel leuker dan je jezelf voor kunt stellen. Ook binnen Wiekendael.
Daarover ging ik het na de lunch met het management overleggen. Immers, ik moet sowieso uit de naam van Wiekendael kunnen handelen, en het moet een plan voor iedereen kunnen worden. Ondanks leeftijd, handicap en andere onmogelijkheden, zoals financiële.
Er werd constructief gesproken, en ik kreeg op al mijn punten het management ‘mee’. Dat kan ook niet anders, want het is gewoon een stikleuk, en goed onderbouwd plan.
Ik richt een fonds op, om wat eigen geld te kweken, en wie weet willen sommige Roosendaalse ondernemers ons wel praktisch ondersteunen. ( dus als u dit leest…)
En dan na afloop beleefde ik gelukkig de wekelijkse ‘Mannenavond’. Een klein clubje van mannen zonder vrouw, die samen eten, film kijken, gedachten uitwisselen en plezier hebben.
Gisteravond aten we spareribs, keken het concert van Bruce Springsteen in Phoenix van de dag ervoor, de eerste twee delen van Pacific met tapas, popcorn en Oostenrijkse witte wijn.
En zo was ik weer snel wat meer op orde…
Wat neem je toch veel hooi én tapas op je vork….doe je goed! Succes met alles 🍀😊