Het is me wat, dat Facebook en haar algoritme.
Ik behandel dagelijks een fotograaf en haar/zijn werk, maar een foto die haar kind in bad doet, of een verzorgster die een psychiatrisch patient troost, of drie politieagenten in een Engelse achterbuurt, en ik word er meteen op afgerekend.
Gisteravond was ik met @Mariska Wagemakers bij Burlesque, een voorstelling die van begin tot einde een lust voor al je zintuigen bleek, en die je graag zou willen delen. Althans, ik wel.
Burlesque handelt in een Berlijnse nachtclub, jaren ‘’20 van de vorige eeuw en de spreekstalmeesteres is een tikkie verlopen maar weet zich nog verleidelijk te manifesteren in het Duitse Engels en in alle toonaarden.
Zij legt ook omstandig uit dat de striptease-acts bedoelt zijn als een spel tussen man en vrouw. De danseres daagt uit, speelt met zijn verlangen naar meer, kietelt, prikkelt, verleidt maar is geen sexobject. En inderdaad, het is allemaal vrolijk, oh lala en de zaal leeft vol beleving mee. Het plafond van de Grote Zaal moet getrild hebben, de zittingen van de stoelen warmer dan ooit.
Ik twijfelde echter of ik er bij Facebook weg kon komen, dus toon ik een scene in m’n blog op aadmeijer.com. Dat is m’n eigen plek, heeft niemand wat over te zeggen.
Het verhaal van aadmeijer.com begint eigenlijk al in 2018, waar ik, na getroffen te zijn door een herseninfarct, met nogal wat klachten kampte. Veel was er kwijt. Ik heb best veel verloren kwaliteiten dmv therapie terug kunnen winnen, echter het vermogen om een camera vast te houden en te bedienen, nee, dat zat er niet meer in.
Bovendien, ik wilde ook niet meer fotograferen, zag de lol ervan absoluut niet meer in.
Het was m’n EVV-zuster bij Wiekendael @Nancy Jurgens, die mij stap voor stap weer terug bij mezelf bracht. Het is die gave van zorgzusters om je zo comfortabel mogelijk door hevige pijn, verdriet en verlies heen te loodsen.
En zo langzaam maar zeker kwam de wil om te kunnen fotograferen terug, en nog grappiger, Nancy raakte zelf verslingerd aan de fotografie en vindt nu ook haar geluk in het vastleggen van de dingen om haar heen.
Is mijn fotografie na mijn uitval veranderd, beter geworden..? Zelf weet ik het niet. Maar om het overzicht te bewaren en liefhebbers mee te laten kijken werd een website wel handig. Dat werd aadmeijer.com
De laatste tijd heb ik er niet veel aan gedaan. Ik ben heerlijk bezig met analoge fotografie, lekker weer met rolletjes die een prachtige metallische zilverkorrel in zich hebben, met een tweedehands dubbeloog TLR-camera die ik toen niet betalen kon, en met lomografie, waarin juist de afwijkingen in je materiaal het beeld boeiend maken.
Maar goed, daar hebben we het nog een keer over. Want dit gaat om een striptease-scene.
Oeh joejoei, oh lalaaahhh..!
Het was “hot”, mooi & goed!
‘Be Blond’….. in the best way