Bevrijdingsdag. Daar was ik ergens gebleven..
Het voelt niet meer zozeer als bevrijdingsdag, merk ik aan alle kanten en bij velen om mij heen. Ik zoek laat in de middag het Tongerloplein op. Daar zie ik vrienden, daar zie ik bekenden, en daar hoor ik goede muziek van voor mij soms onbekende bands.
Wat mij betreft hoort daar geen dj met wat domme *boenk*geluiden tussendoor, ik wil gewoon lekkere muziek horen en fijne mensen om me heen, meer niet. Het is bevrijdingsdag tenslotte…
De fijne mensen waren er. Met kleine tussenpozen verzamelen ze zich rond mijn Scooby, die allengs wordt omgebouwd tot rijdende bar. Ik ken m’n omstanders door allerlei situaties gedurende mijn leven en bovenal mijn werk voor de media. Het heeft veel vriendschappen doen ontstaan, en dat is mooi. En er is sprake van een harde kern, een soort basis waaromheen alles groeit. Dat is onze app-groep ‘Drankje in de Stad’, waardoor je nooit alleen hoeft te zijn als je dat niet wilt. En daar is muzikaal triootje Loud & Proud aan toe te voegen, spontaan ontstaan rond de muzikale kracht en creativiteit van muziektherapeute Karin Bogers. Caatje voor intimi.
We delen de snackschotels, we delen de frietjes en de pilsjes lijken vanzelf te komen. Uiteindelijk zijn we er allemaal bij elkaar om de Roosendaalse band ‘Fools Dedication’ te zien en te horen spelen. We volgen hen al heel lang, van begins af aan en we genieten ervan om deze jongelui te zien groeien in hun muziek en technische kwaliteiten. Zonder kapsones, maar met bravour staan ze daar vol zelfvertrouwen op het podium en bewegen zich erop alsof het hun eigen speeltuin is.
Helaas is er geen ruimte voor een toegift, het programma moet door, terwijl ik afscheid neem van de mensen om me heen. Voor mij was het mooi geweest, het absorbtievermogen aan prikkels was nu wel aan de top.
De avond zou verder nog gevuld zijn met goede muziek, vertelden de appjes in mijn smartphone. Maar ik kan met m’n CVA niet overal bijzijn. Ook vakanties, allemaal boeiend, leuk en aardig, maar ik kan het niet aan.
Ik geniet wél graag mee. Via Polarsteps is vandaag de reis van Zoë en haar gezinnetje begonnen, en ik geniet als virtuele medereiziger mee. Ook Facebook is een mooi middel om mee te genieten van reisbelevenissen van vrienden en bekenden. Op deze manier is het goed leven met je handicap. Immers, je hoort er nog helemaal bij.
En dat doet goed…