De tijd om in mezelf te keren zoals een boom na bloesem en bloei in stilte z’n bladeren de prachtigste kleuren bereidt voordat z’n oude takken verdorren en bij de eerste de beste herfststorm in tederheid breken, lijkt te zijn aangebroken. Het waren mooie ochtenden … Lees verder30 – 08 -2024
Het is vandaag de dag van Blommenkinders. Het is na al die jaren en niet te omschrijven uniek, en vooral Roosendaals, festival. Maar daar gaat nog niet over, welnee… Ik ben geen tv-kijker, maar een programma als De Avondetappe zie ik graag. Gisteravond kwam daar … Lees verder21 – 07 – 2024
Een blog bijhouden is lastig, als er van je verwacht wordt een aantal onderwerpen terzijde te houden, of liever: erover zwijgen. Jullie hebben het allemaal gemerkt, althans, als je mijn schrijverij volgt. Vele, vooral Roosendalers, weten dat ‘onze’ Galerie Pont Des Arts op zoek was … Lees verder14 – 05 – 2024
I Ik schrijf niet vaak ’s morgens aan m’n blogje. De ochtend vraagt vaak andere dingen dan enkel schrijverij. De ochtend brengt ook vaak onverwachte dingen met zich mee, waardoor alle voornemens en plannetjes een andere schikking krijgen. Zo bleek ik onverwachts aan een huiskameroverleg … Lees verder09 – 05 – 2024
Bevrijdingsdag. Daar was ik ergens gebleven.. Het voelt niet meer zozeer als bevrijdingsdag, merk ik aan alle kanten en bij velen om mij heen. Ik zoek laat in de middag het Tongerloplein op. Daar zie ik vrienden, daar zie ik bekenden, en daar hoor ik … Lees verder06 – 05 – 2024
De laatste dagen voel ik mij in een twilight zone. De zusters om mij heen merken op dat ik zichtbaar aan het opknappen ben, maar ikzelf merk daar niets van. Hoewel, niets is een groot woord. Want ook vriend Alfred merkt het op, en hij … Lees verder05 – 05 – 2024
Het leek wel of het mei moest worden. Ik probeerde me op te richten op de wijze zoals ik het altijd deed: de fotografie. Zoals ik me kan ontladen en bijtanken bij mensen met wie het prettig is te zijn, zo kan en kon ik … Lees verder02 – 05 – 2024
Het ging al met al dus niet zo best, daar op Kamer 10. Vermoeid en pijn, benauwd, dat waren de toverwoorden. Voor een CVA-patient niet vreemd, maar toch het overwegen van een bloedprikje waard. Al met al deed het mij op Koningsdag in bed belanden, … Lees verder30 – 04 – 2024
Het is al een paar dagen geleden dat ik mijn dagelijks blogje schreef. En dat is niet omdat ik geen tijd of inspiratie had, ook al gebeurde er veel. Ik merkte dat gedurende de afgelopen weken. Natuurlijk rustte het verdriet om Arthur en Jos wel … Lees verder27 – 04 – 2024
Woensdagmorgen vanmorgen. Ik mocht al meteen kennismaken met een nieuwe zuster, eentje met kleur en een prachtige naam. Bovendien als verschijning zeer aangenaam. Vaak worden ‘nieuwelingen’ bij mij weggezet. Ook als er examens ‘op iemand’ gedaan moeten worden schijn ik de aangewezen persoon te zijn. … Lees verder24 – 04 – 2024