Ik had meer verwacht van deze vrijdag. Hoe anders kunnen de dingen al bij het opstaan anders gaan. Ik voelde me al niet fijn, en ook was het snoozlebad heilzaam en langer qua tijd dan anders, je verbergt voor het zorgpersoneel weinig.
Er wordt en passent een saturatiemetertje aan je vinger gehangen en hoppaaaaaa, het is verstandiger maar even terug naar je bed te gaan. Voor m’n weblog had ik iets over de meerwaarde van mannenavonden willen schrijven, en over muziek. Maar dat wordt het allemaal opgeschort.
Wat muziek betreft had ik al heel de week al geen lekker gevoel. Er hangt iets onbestemds in de lucht, en het is te stil. En aangezien ik zeer gesteld ben op m’n muziektherapeute en m’n talentvolle gitaarvriendje, doet me dat geen goed.
Het is een eigenschap die me hier in Wiekendael, in m’n eigen belang, verweten wordt. Ik maak me te druk over anderen, en over mezelf vaak minder. Mijn psychologe, die om de 3 weken een uurtje met me over mijn recentste avonturen komt babbelen, wrijft me dat nogal eens aan. ‘Maken anderen zich zo druk over jou ?’, vraagt ze dan, om meteen in de lach te schieten, want mijn antwoord is ‘Ja’, zonder daarbij te liegen. En ik heb nu eenmaal een gezellige rooms-katholieke opvoeding genoten en het ‘Eer een ander als uzelf’ hoog in mijn vaandel geschreven. Maar er staat veel meer in mijn vaandel hoor, en mijn psychologe smult ervan. Lacht ook vaak ermee omdat het laatste woord tijdens onze discussies meestal het mijne is.
Maar er is veel verdriet te verwerken. Een herseninfarct tast bij velen het ‘emotiefilter’ aan, zodat het verdriet in je vaak vrij spel krijgt. Of als je muziek zo mooi vindt dat je er geen kant mee op kunt, en onbedaarlijk aan het huilen slaat. M’n maten die me vergezelden bij Bruce Springsteen vorig jaar in Landgraaf en mij en m’n dochter op het rolstoelpodium hebben gefilmd kunnen hier over meepraten, voor zover ze dat al niet konden. Gouden mannen waarover ik me dan weer snel zorgen maak. Want zo werkt dat…
En als m’n mondharmonicaspel een keertje lukt, en zo mooi klinkt dat ik daarvan dan weer moet janken en daarmee het nummer alsnog verpruts…
En daarom is dan weer een goede muziektherapeute belangrijk, over wie ik me dan weer zorgen maak… 😉
Hopelijk dat het zonnetje snel weer gaat schijnen voor je Aad.
En ik ga me dan weer zorgen maken op het moment dat jij je om niemand meer zorgen zou maken….. goed voor jezelf zorgen, zeggen ze dan tegen mij…. dus dat schrijf ik ook maar aan jou, zorg goed voor jezelf eej kulleke 😉
Bien sur… 🙂
Ja Aad, ook ik word er regelmatig mee om de oren geslagen: zorg je wel goed voor jezelf..? Met een cva is er dan een hoop zelf-werk bij gekomen. Mooi dat de psycholoog je in de gaten houdt. En samen lachen/huilen geeft vaak wel een zetje vooruit. Zet m maar weer op Aad , liefs Tien