Een zondagmiddag zoals gisteren in de Moriaan, waar Arjan de Bruin en John Zwetsloot zich als vanouds als Stonesduo lieten horen, doet een mens heel goed. Het is natuurlijk ook het samenzijn met oude en nieuwe bekenden, het weerziens en het plezier maken waarbij muziek … Lees verder11 – 03 – 2024
Zo raar, hoe dagen kunnen verlopen… Weet je, ik dacht, als de uitvaart van Jos gedaan is, dan is het definitief. Maar dat bleek een vergissing, echt waar . Vanmorgen tijdens het wakker worden dacht ik aan Jos, zag zijn guitige blik voor me en … Lees verder10-03-2024
Zaterdag, maar geen vrije zaterdag, want genoeg te doen. De uitvaart van Jos zou vandaag plaatsvinden, voor de bewoners van NAH te volgen integraal op het tv-scherm in de huiskamer. Ik wil een dergelijk gebeuren het liefst in m’n eentje meemaken. Het laatste moment tussen … Lees verder09 maart 2024
Dat afscheid van Jos vandaag, die borrel, ik wilde er een onvergetelijk samenzijn van maken. Dat lukte ten dele, want nu, zo’n twee uur later, moet ik toegeven dat ik zo Lazarus als een aap ben. Teveel genipt..? Jawel. Nogal. Ik zou niet moeten schrijven, … Lees verder08 maart 2024
Het goede weer komt eraan. Het lekkere weer. Het vroege licht vertelde dat al. De zuster die me kwam helpen de dag in te gaan vroeg hoe de vlag erbij stond, en ik antwoordde van ‘beter’, al was het nog niet hoog. Ik sprak tijdens … Lees verder07 maart 2024
Het licht dat van buiten kwam vertelde vanmorgen dat het wel eens een aangenaam aanvoelende lentedag zou kunnen worden. Ik slaap met de gordijnen open, ik wil ontwaken op het moment dat de vogels in de bomen hun aarzelende piepjes laten horen en even later … Lees verder06 maart 2024
Mijn nachten kom ik doorgaans goed door. Ik lig zelden ergens van wakker. Slaap is te belangrijk om verstoord te kunnen worden, lijkt het wel. Maar bij het opstaan was ik alleen. Zoals altijd, daar niet van. Ik had niet anders verwacht ook. Jos was … Lees verder05 maart 2024
Voor mij is het in deze situatie, waarin de emoties mij stilletjes vanuit m’n hart opvreten, noodzakelijk dat ik even een uurtje rust neem. Dat deed ik wel, maar of het zoden aan de dijk zette betwijfel ik. De lunch was een ongewone. Iedereen zweeg, … Lees verder04 februari *
En dus schrijf ik maar weer… Veel te vroeg wakker, en de dag die komen ging greep me meteen vast. Ik was bang mezelf tegen te komen, alsof er iets van me afgesneden zou worden. Er iets zou ontbreken in de dag. Op hetzelfde moment … Lees verder04 februari 2024
Vergissen mag, vergissen kan, vergissen is toegestaan. Bij het ontwaken al besefte ik dat ik mezelf vergaloppeerd had. De zondag die ging komen oogde leeg. Een gedeelte van de bewoners was er niet, was thuis, bij de eigen partner. Een gedeelte wel aanwezig, maar in … Lees verder03 februari 2024