De dag komt, onherroepelijk. Het afscheid van Arthur, maar hoe moet dat voelen..? Tijdens de uitvaart van Jos zat het al keurig in mijn gedachten. Jos en ik hadden er vaak genoeg over gesproken, maar Arthur filosofeerde altijd. Hij sprak over de grootsheid van kleine … Lees verder16 – 04 – 2024
April doet wat-ie wil. Typisch zo’n volksuitspraak die nog steeds een waarheid in zich heeft, ondanks de verschuiving waarin de natuur zich bevindt. Dus een zonnetje in de ochtend, maar daar bleef het voor even dan ook bij. Ik had geen zin om op pad … Lees verder15 – 04 – 2024
Een zondag zonder feitelijke afspraken, een zondag zonder geplande bezigheden. Het zou wel eens goed voor mij kunnen zijn, zegt dan een zorgelijke zuster. En ze heeft wel gelijk, in het opzicht van het feit dat herstel van deze 2024-griep zo liederlijk lang duurt – … Lees verder14 – 04 – 2024
Een zaterdag vol beloften, sowieso qua weer. Vanmorgen m’n gemak maar gehouden, de afgelopen week voelt fysiek niet goed, jammer genoeg. Vroeg in de middag moest de pop met het 100 jaar oude vliegenierspak die een week in Parrotia tentoon had gestaan terug naar Seppe. … Lees verder13 – 04 – 2024
Vrijdagavond is het nu. En ik schrijf weer. De afgelopen week was dermate waardeloos dat ik m’n hoofd pijnigde over het feit of ik hier nog wilde wonen. Het verlies van Jos en Arthur heeft me goed doen nadenken over mijn eigen positie, inziend dat … Lees verder12 – 04 – 2024
De treinreis van Roosendaal naar Zwolle, ik raad hem iedereen aan. Ook al heb je in geen van de haltesteden iets te zoeken. Ga toch maar. Doen. Het is een prachtige treinreis, vooral het traject na Den Bosch. Ik moet in feite naar Enschede, maar … Lees verder09 – 04 – 2024
Het zat er natuurlijk dik in gisteravond. Doodmoe van alle emoties, niet alleen die van mezelf, maar die van de mensen om me heen, ging ik heel vroeg slapen. Echter -ik weet niet of het een geaccepteerd werkwoord is- maar het werd ‘hazeslapen’. Om elf … Lees verder08 – 04 – 2024
Gisteren schreef ik geen blog. Ik moet al veel investeren in het uitbollen van de griep, wat allemaal al niet op wil schieten, en ik mocht gisterenmiddag een 45-jarige bruiloft meemaken. De ouders van een mij bekend verpleegster vierden hun feest, en een paar goede … Lees verder07 – 04 – 2024
Het was stil vanmorgen op NAH Wiekendael… Het uitstapje van gisteren had er voor gezorgd dat iedereen rustig en tevreden was. Ik incluis. Ik moest me sowieso kalm houden, vanwege de Opening van de expositie in Pont des Arts. Albert Busch, de kleinzoon van Pinneke … Lees verder05 – 04 – 2024
Wiekendael heeft nog niet zo lang haar woonafdeling NAH. Toen ik er belandde bestond het amper een half jaar. En vandaag vierden we het 5-jarig bestaan, en dat gingen we doen, tezamen met een aantal medewerkers, op een fluisterboot in de Biesbosch. De Zilvermeeuw. Dat … Lees verder04 – 04 – 2024